Spor çocukların fiziksel, psikolojik gelişimlerini destekleyen eğlenceli, geliştirici, sosyalleştirici güvenli bir alan.
Ancak çocuklar yalnız oldukları pek çok alanda istismara açıklar. Bu nedenle çocuğun korunması öncelikle evde başlar. Çocuklara basitçe anatomi, yanısıra fiziksel temasa, ne kadar ve kime, nasıl izin vereceklerini öğreterek işe başlayabilirsiniz. Şu unutulmamalı şiddet ya da istismar failleri genellikle yalnız ve güçsüz bireyleri seçiyorlar. Bu da sizden uzakta oldukları bazı ortamlarda çocukları istenmeyen durumlara açık hale getiriyor. Bu her antrenörün, öğretmenin bir fail adayı olduğu anlamına gelmiyor. Muhakkak işini son derece özenli yapan antrenör ve öğretmenler var. Ancak bazen iyi niyetle yapılan davranışlar yanlış anlaşılabilir. Burada bahsedilen önleyici tedbirler aynı zamanda antrenörlük mesleğinin etik ilkelerini belirleyen temel prensiplerdir. Lütfen bunları yaşamınıza ve mesleki davranışlarınıza entegre edin.
Yöneticiler, camialar böyle olayların görünür olması ve konuşulmasını kurumları ve kendileri için karalayıcı bulabilirler. Ancak bu tutum bir yerlerde bir çocuğun ya da gencin istismara uğramasına engel değil. Bu ihtimalin varlığı çocuğun spor yapmasına da mani olmamalı. Bu nedenle sporu daha güvenli alan haline getirecek tedbirleri almak, öğrenmek ve konuşmak zorundayız.
Bu nedenle antrenörlere, öğretmen ve ebeveynlere kavramları sunmamız gerekiyor. Ebeveyn olarak sınırları belirlemek, kendi sınırlarımızı bilmek, farkındalığımızı artırmak temel prensibimiz olmalı.
Comentários